Την μέθοδο του εκβιασμού άρχισαν να χρησιμοποιούν τα γαλάζια παλικάρια της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μετά την τούμπα Πιτούλη και τα ανταλλάγματα που εξασφάλισε το παράδειγμα μιμήθηκαν και στην Άρτα. Εδώ ο αντάρτης δεν αρκεστηκε σε δηλώσεις. Παρουσίασε επίσημα το συνδυασμό μαζί με δυο πρωτοκλασάτα στελέχη του αντιπάλου με χρίσμα υποψηφίου.
Δεν πέρασαν δυο τρεις μέρες και ένα από τα πρωτοκλασάτα πλέον στελέχη του αντάρτη προσχώρησε ξανά στον υποψήφιο με χρίσμα δήμαρχο.
Το κωμικοτραγικό είναι ότι στη παρουσίαση της προσχώρησης ανταλλάχθηκαν φιλοφρονήσεις περί ήθους και περί ικανότητας από τα ίδια άτομα τα οποία πριν λίγες μέρες δημόσια επικαλούντο το αντίθετο.
Το πολιτικό ήθος σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Τώρα, τι είδους διοίκηση θα ασκήσουν αυτά τα άτομα είναι άλλο θέμα.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η σημερινή είδηση που θέλει το δήμαρχο Μαργαριτίου Γιάννη Λώλο να σκέπτεται να διεκδικήσει το δήμο Ηγουμενίτσας απέναντι στο με χρίσμα υποψήφιο Βασίλη Γιόγιακα. Ο δήμαρχος το αφήνει «φλου». Θα δούμε είπε, που σημαίνει ότι κάτι θέλει να διαπραγματευτεί.
Στον Βασίλη Γιόγιακα καταμαρτυρούν πολλά. Στα περισσότερα έχουν δίκιο. Ο νομάρχης έκανε λάθη και μάλιστα μεγάλα. Υποθέτουμε ότι κάτι διδάχτηκε από αυτά. Και λέμε υποθέτουμε διότι δεν έχουμε δει ακόμα τους υποψήφιους συνεργάτες του. Αρκετοί από τους συμβούλους στη νομαρχία αποδείχθηκαν λίαν επιεικώς απελπιστικά ανεπαρκείς. Ως πολιτικός προϊστάμενος και όχι μόνο επωμίσθηκε τον αρνητικό αντίκτυπο που είχαν οι ιδιοτελείς ενέργειες των συμβούλων του.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι η επιλογή των συμβούλων είναι σαν την επιλογή καρπουζιού. Δεν ξέρεις τι θα σου βγει. Προφανώς το λένε αυτό διότι θέλουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Οι υποψήφιοι σύμβουλοι και παρελθόν έχουν και παρόν. Και τα δυο αυτά προδικάζουν κατά ένα μεγάλο βαθμό το μέλλον. Άρα, το δεν ήξερα εδώ δεν ισχύει.
Ο Γιόγιακας μέχρι τώρα δείχνει να το παλεύει σωστά. Αν θα τα καταφέρει ή όχι, θα φανεί στη πολιτική σκηνή από το χειροκρότημα ή από το γεμάτο οργή γιουχάισμα.
