Συνηθίζεται τα νεοεκλεγέντα (παντός καιρού) διοικητικά συμβούλια, προς ανάδειξη της διαφορετικότητας άλλα και της αποποίησης των όποιων κληρονομημένων εκ των προηγούμενων διοικήσεων ατασθαλιών, να επικαλούνται μέσω των προεδρείων τους, την πρόθεση τους να αλλάξουν σελίδα.
Γυρίζουμε σελίδα λένε και αφήνουν να νοηθεί (μεταφορικά) ότι πάμε μπροστά, γράφουμε σε νέα λευκή σελίδα και όχι επάνω σε ήδη χρησιμοποιημένες σελίδες των προηγούμενων.
Με λίγα λόγια, είμαστε διαφορετικοί ή και ικανότεροι και σκοπεύουμε να γράψουμε στο βιβλίο της ιστορίας κάτι που δεν έχουν γράψει οι προηγούμενοι.
Εν πάση περιπτώσει η φράση "γυρίζω σελίδα" γεννά αισιοδοξία και ελπίδα και γι ‘αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται.
Με την ίδια φράση και η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος μας ανακοίνωσε τις μεταβολές που έγιναν πρόσφατα στο προεδρείο της.
Για τους μη άγευστους στα της Πανηπειρωτικής, αυτό το «γυρίζουμε σελίδα» ακούστηκε ως κακόγουστο αστείο.
Η σύνθεση του συμβουλίου σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους αισιόδοξες προβλέψεις.
Ήταν καθαρά θέμα χρόνου η εμφάνιση των προθέσεων και των στόχων του νέου προεδρείου που θα διέψευδαν κάθε είδους προσδοκία.
Φαίνεται όμως ότι οι λεβέντες εκεί στην Πανηπειρωτική βιάζονται.
Πριν ακόμα ζεσταθούν οι καρέκλες από τα καλοθρεμμένα οπίσθια των νέων αξιωματούχων άρχισαν τα ψηφίσματα.
Ποια ψηφίσματα; Αυτά που ήταν της μόδας την δεκαετία του ογδόντα ’80. Ψηφίσματα καταγγελίας, ψηφίσματα συμπαράστασης κ.λ.π
Ποιος δεν θυμάται τον Ορτέγκα και τους σαντινίστας στην Νικαράγουα.
Τα ψηφίσματα συμπαράστασης έδιναν και έπαιρναν με κάθε ευκαιρία. Ήταν κάτι σαν ένα είδος επίκλησης –προσευχής που οι όψιμοι επαναστάτες (του κωλου) χρησιμοποιούσαν με πειθαρχεία φαρμακευτικής δοσολογίας, πριν και μετά το φαγητό, πριν την κατάκλιση και μετά το ξύπνημα.
Βέβαια η απασχόληση με τα προβλήματα του κάθε Ορτέγκα και της κλίκας του σε μια χώρα που βρίσκεται στου διαόλου την μάνα, δεν άφηνε χρονικά περιθώρια στους όψιμους επαναστάτες να ασχοληθούν με τα προβλήματα του σπιτιού τους και του τόπου τους.
Θα άξιζε να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτά τα φαινόμενα αλλά κινδυνεύουμε να βρεθούμε εκτός θέματος.
Έχουμε λοιπόν μια Πανηπειρωτική που μας γυρνά 30 χρόνια πίσω.
Έκπληκτος ο απόδημος ηπειρώτης βλέπει ότι ναι μεν έγινε το γύρισμα της σελίδας στο βιβλίο της ιστορίας, αλλά έγινε προς λάθος κατεύθυνση.
Έγινε προς τα πίσω.
Και επέλεξαν τις ποιο "σκοτεινές" σελίδες τις ιστορίας όπως τραγικά αποδεικνύεται σήμερα μετά τριάντα χρόνια.
Έκπληκτος επίσης βλέπει ο απόδημος ηπειρώτης τους μέχρι πρότινος επίσημους τελετάρχες κάθε είδους πνευματικού καλλιτεχνικού και λαογραφικού μνημόσυνου, να προσπαθούν να δώσουν την χαριστική βολή στη βρισκόμενη χρόνια τώρα σε βαθιά παρακμή, άλλοτε κραταιά, Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία.
Με φοβερή δυσκολία ο υπομονετικός απόδημος προσπαθεί να ξεχωρίσει τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα της Πανηπειρωτικής από αυτά του ΠΑΜΕ και άλλων αριστερίστικων οργανώσεων.
Το πισωγύρισμα που προσπαθεί να επιβάλει στην Πανηπειρωτική το νέο προεδρείο έχει συγκεκριμένο προορισμό και στόχο. Η πορεία προς αυτή την κατεύθυνση έχει αποδεδειχθεί επανειλημμένως καταστροφική.
Οι ίδιες παλαιές αποτυχημένες πρακτικές και τακτικές, μετά από τριάντα χρόνια, μόνο οργή μπορεί να προκαλέσουν στο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο.
