Λάβαμε την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύουμε χωρίς περικοπές.
Αγαπητό «Με άλλα Λόγια»,
Παρακολουθούμε εδώ και καιρό τις αναρτήσεις σου και τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις πρόσωπα και γεγονότα στη Θεσπρωτία.
Δηλώνουμε προκαταβολικά ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι όποιες πολιτικές αντιπαλότητες ή οι όποιοι δημοσιογραφικοί ανταγωνισμοί. Εξάλλου, εδώ η Ελλάδα καίγεται και….
Μας ενδιαφέρει όμως η ποιότητα ζωής των παιδιών μας, την οποία δυστυχώς διαμορφώνουν κατά κύριο λόγο οι πολιτικοί ή όσοι θέλουν να κάνουν τους πολιτικούς και οι δημοσιογράφοι ή όσοι προσπαθούν να κάνουν τους δημοσιογράφους.
Ζούμε ακόμη , όσο και αν οι πολιτικοί των Αθηνών προσπαθούν πλέον να την ξορκίσουν, στην εποχή της μεταπολίτευσης. Το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτής της εποχής οικοδομήθηκε στη βάση της πολιτικής ανυπακοής των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Παράλληλα καλλιεργήθηκε μια λαγνεία των προοδευτικών υποτίθεται αντιλήψεων, που οδήγησε σταδιακά την κοινωνία στον εκφυλισμό της και στη δημιουργία μιας πολιτικής, ακαδημαϊκής, οικονομικής και δημοσιογραφικής νομενκλατούρας που αποτελεί το πραγματικό σύστημα εξουσίας σήμερα στην πατρίδα μας.
Όσοι συγκροτούν αυτό το σύστημα εξουσίας, διατήρησαν με έξυπνο τρόπο στα χρόνια της μεταπολίτευσης το «επαναστατικό» και «προοδευτικό» τους προσωπείο, ενώ ταυτόχρονα αναδείχθηκαν άτεγκτοι διαχειριστές της εξουσίας. Αυτό ήταν στην ουσία το ΠΑΣΟΚ και επειδή σαν μηχανισμός υπήρξε πετυχημένος, αλλοίωσε και τη φυσιογνωμία της Δεξιάς και των ανθρώπων της, στην οποία Δεξιά φύτρωσαν και εκεί «λουλούδια»…
Αυτή η νομενκλατούρα της μεταπολίτευσης, ενώ εμφανίζεται αδιάφθορη, καθαρή ιδεολογικά, ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη με το κατεστημένο, δίπλα στο λαό και τα συμφέροντά του, στην πραγματικότητα εδώ και τέσσερις δεκαετίες αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευέλικτη να αξιοποιεί τις οικονομικές ευκαιρίες που δημιούργησε το σύστημα της μεταπολίτευσης και εντυπωσιακά ικανή να προσεγγίζει, προς ίδιο συμφέρον, την εκάστοτε εξουσία, αν δεν είναι η ίδια εξουσία.
Στρατιές που υποτίθεται γαλουχήθηκαν από τις «αρχές του Πολυτεχνείου» ή προσαρμόστηκαν αναγκαστικά σε αυτές, προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά και οικονομικά, (αριστεροί, «σκληροί» ΠΑΣόκοι και «προοδευτικοί» Δεξιοί), στελεχώνουν σήμερα το Κοινοβούλιο, τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά Ιδρύματα, Δημόσιους Οργανισμούς, μέσα ενημέρωσης και θέσεις κλειδιά σε τοπικές κοινωνίες, διαμορφώνοντας ένα θλιβερό κατεστημένο που στηρίζει την επιβίωσή του στο λαϊκισμό και τον δήθεν προοδευτισμό.
Ανάλογη περίπτωση διπλοπροσωπίας και λαϊκισμού σε τοπικό επίπεδο, (καμιά πραγματική σχέση βέβαια με τις αρχές του Πολυτεχνείου), είναι ο πρώην Δήμαρχος Σαγιάδας Βαγγέλης Μάστορας, τον οποίο περιποιείσαι κατάλληλα με τα γραφόμενά σου…
Εισαγγελέας ο ίδιος, που κατακεραυνώνει τους διεφθαρμένους, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, την αθλιότητα, την παρακμή, τη συναλλαγή και το πελατειακό κράτος, πράγματα δηλαδή που σαν Δήμαρχος και σαν δημοσιογράφος υπηρέτησε, υπέθαλψε, συντήρησε και εκμεταλλεύθηκε.
Λαϊκιστής του αισχίστου είδους, που καταγγέλλει την παρανομία αλλά υπερασπίζεται το μπριζολάδικο του Λούη και του κάθε Λούη, για να πουλήσει εκδούλευση στον ιδιοκτήτη του.
Υποκριτής χωρίς όριο, που κατηγορεί τους πολιτικούς για το υποτιθέμενο μεγάλο φαγοπότι στον ΕΛΓΑ, αλλά καλύπτει τους αγρότες που «δεν ήξεραν»… και τον εαυτό του που σαν Δήμαρχος εκβίαζε για μεγάλες αποζημιώσεις και πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις τους, για να αρπάξει τις ψήφους των αγροτών της περιοχής του.
Εκμεταλλευτής της τρύπιας δεκάρας, που αποκαλύπτει τους διαπλεκόμενους εργολάβους και τις ατασθαλίες τους… και από την άλλη με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα προωθεί τα συμφέροντα των «δικών του» τοπικών μεγαλοεργολάβων.
Υμνητής της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων, που δεν αφήνει τους καλεσμένους στην τηλεοπτική εκπομπή του να μιλήσουν ελεύθερα (φλυαρεί ο ίδιος ακατάπαυστα), ενώ υποβάλλει με τις στημένες ερωτήσεις του τις απαντήσεις που ο ίδιος επιδιώκει.
Υπερασπιστής της καθαρότητας της Δεξιάς παράταξης, που υπερηφανεύεται για τους αγώνες του, αλλά λιβανίζει, γλείφει εντέχνως και στηρίζει απροκάλυπτα το τοπικό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα υποτίθεται της αλήθειας την οποία υπηρετεί με τη δημοσιογραφία…
Κήρυκας της διαφάνειας, που εγκαλεί τους πολιτικούς για πλουτισμό, αλλά απειλεί τη δημοτική αρχή των Φιλιατών να μην προχωρήσει στον οικονομικό έλεγχο των πεπραγμένων του ως Δήμαρχος.
«Η Παρέα της Αλήθειας»
Με άλλα λόγια… Η συντριπτική πλειοψηφία του θεσπρωτικού λαού δεν είναι τυφλοπόντικες που κυκλοφορούν σε σκοτεινά λαγούμια όπως θέλουν να τη παρουσιάσουν οι αρουραίοι της δημοσιογραφίας και της πολιτικής.
Αγαπητό «Με άλλα Λόγια»,
Παρακολουθούμε εδώ και καιρό τις αναρτήσεις σου και τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις πρόσωπα και γεγονότα στη Θεσπρωτία.
Δηλώνουμε προκαταβολικά ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι όποιες πολιτικές αντιπαλότητες ή οι όποιοι δημοσιογραφικοί ανταγωνισμοί. Εξάλλου, εδώ η Ελλάδα καίγεται και….
Μας ενδιαφέρει όμως η ποιότητα ζωής των παιδιών μας, την οποία δυστυχώς διαμορφώνουν κατά κύριο λόγο οι πολιτικοί ή όσοι θέλουν να κάνουν τους πολιτικούς και οι δημοσιογράφοι ή όσοι προσπαθούν να κάνουν τους δημοσιογράφους.
Ζούμε ακόμη , όσο και αν οι πολιτικοί των Αθηνών προσπαθούν πλέον να την ξορκίσουν, στην εποχή της μεταπολίτευσης. Το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτής της εποχής οικοδομήθηκε στη βάση της πολιτικής ανυπακοής των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Παράλληλα καλλιεργήθηκε μια λαγνεία των προοδευτικών υποτίθεται αντιλήψεων, που οδήγησε σταδιακά την κοινωνία στον εκφυλισμό της και στη δημιουργία μιας πολιτικής, ακαδημαϊκής, οικονομικής και δημοσιογραφικής νομενκλατούρας που αποτελεί το πραγματικό σύστημα εξουσίας σήμερα στην πατρίδα μας.
Όσοι συγκροτούν αυτό το σύστημα εξουσίας, διατήρησαν με έξυπνο τρόπο στα χρόνια της μεταπολίτευσης το «επαναστατικό» και «προοδευτικό» τους προσωπείο, ενώ ταυτόχρονα αναδείχθηκαν άτεγκτοι διαχειριστές της εξουσίας. Αυτό ήταν στην ουσία το ΠΑΣΟΚ και επειδή σαν μηχανισμός υπήρξε πετυχημένος, αλλοίωσε και τη φυσιογνωμία της Δεξιάς και των ανθρώπων της, στην οποία Δεξιά φύτρωσαν και εκεί «λουλούδια»…
Αυτή η νομενκλατούρα της μεταπολίτευσης, ενώ εμφανίζεται αδιάφθορη, καθαρή ιδεολογικά, ανυποχώρητη και ασυμβίβαστη με το κατεστημένο, δίπλα στο λαό και τα συμφέροντά του, στην πραγματικότητα εδώ και τέσσερις δεκαετίες αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευέλικτη να αξιοποιεί τις οικονομικές ευκαιρίες που δημιούργησε το σύστημα της μεταπολίτευσης και εντυπωσιακά ικανή να προσεγγίζει, προς ίδιο συμφέρον, την εκάστοτε εξουσία, αν δεν είναι η ίδια εξουσία.
Στρατιές που υποτίθεται γαλουχήθηκαν από τις «αρχές του Πολυτεχνείου» ή προσαρμόστηκαν αναγκαστικά σε αυτές, προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά και οικονομικά, (αριστεροί, «σκληροί» ΠΑΣόκοι και «προοδευτικοί» Δεξιοί), στελεχώνουν σήμερα το Κοινοβούλιο, τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά Ιδρύματα, Δημόσιους Οργανισμούς, μέσα ενημέρωσης και θέσεις κλειδιά σε τοπικές κοινωνίες, διαμορφώνοντας ένα θλιβερό κατεστημένο που στηρίζει την επιβίωσή του στο λαϊκισμό και τον δήθεν προοδευτισμό.
Ανάλογη περίπτωση διπλοπροσωπίας και λαϊκισμού σε τοπικό επίπεδο, (καμιά πραγματική σχέση βέβαια με τις αρχές του Πολυτεχνείου), είναι ο πρώην Δήμαρχος Σαγιάδας Βαγγέλης Μάστορας, τον οποίο περιποιείσαι κατάλληλα με τα γραφόμενά σου…
Εισαγγελέας ο ίδιος, που κατακεραυνώνει τους διεφθαρμένους, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, την αθλιότητα, την παρακμή, τη συναλλαγή και το πελατειακό κράτος, πράγματα δηλαδή που σαν Δήμαρχος και σαν δημοσιογράφος υπηρέτησε, υπέθαλψε, συντήρησε και εκμεταλλεύθηκε.
Λαϊκιστής του αισχίστου είδους, που καταγγέλλει την παρανομία αλλά υπερασπίζεται το μπριζολάδικο του Λούη και του κάθε Λούη, για να πουλήσει εκδούλευση στον ιδιοκτήτη του.
Υποκριτής χωρίς όριο, που κατηγορεί τους πολιτικούς για το υποτιθέμενο μεγάλο φαγοπότι στον ΕΛΓΑ, αλλά καλύπτει τους αγρότες που «δεν ήξεραν»… και τον εαυτό του που σαν Δήμαρχος εκβίαζε για μεγάλες αποζημιώσεις και πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις τους, για να αρπάξει τις ψήφους των αγροτών της περιοχής του.
Εκμεταλλευτής της τρύπιας δεκάρας, που αποκαλύπτει τους διαπλεκόμενους εργολάβους και τις ατασθαλίες τους… και από την άλλη με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα προωθεί τα συμφέροντα των «δικών του» τοπικών μεγαλοεργολάβων.
Υμνητής της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων, που δεν αφήνει τους καλεσμένους στην τηλεοπτική εκπομπή του να μιλήσουν ελεύθερα (φλυαρεί ο ίδιος ακατάπαυστα), ενώ υποβάλλει με τις στημένες ερωτήσεις του τις απαντήσεις που ο ίδιος επιδιώκει.
Υπερασπιστής της καθαρότητας της Δεξιάς παράταξης, που υπερηφανεύεται για τους αγώνες του, αλλά λιβανίζει, γλείφει εντέχνως και στηρίζει απροκάλυπτα το τοπικό κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα υποτίθεται της αλήθειας την οποία υπηρετεί με τη δημοσιογραφία…
Κήρυκας της διαφάνειας, που εγκαλεί τους πολιτικούς για πλουτισμό, αλλά απειλεί τη δημοτική αρχή των Φιλιατών να μην προχωρήσει στον οικονομικό έλεγχο των πεπραγμένων του ως Δήμαρχος.
«Η Παρέα της Αλήθειας»
Με άλλα λόγια… Η συντριπτική πλειοψηφία του θεσπρωτικού λαού δεν είναι τυφλοπόντικες που κυκλοφορούν σε σκοτεινά λαγούμια όπως θέλουν να τη παρουσιάσουν οι αρουραίοι της δημοσιογραφίας και της πολιτικής.