Το (πολιτικό) «πτώμα»

Διαβάσαμε στο τσοντομπλοκάκια μια «ανάλυση» με τίτλο «ΤΟ ΠΤΩΜΑ» που πραγματικά μας εντυπωσίασε. Όχι τόσο για την ποιότητα σκέψης… όσο για τη «ζωντανή» περιγραφή του «πτώματος» και του περιβάλλοντός του. 

Λες και το βλέπει μπροστά του κάθε μέρα.

Ποιον εννοεί ο ποιητής;

Ηλικιακά δεν έχουμε και πολλούς παροπλισμένους πολιτικούς στη Θεσπρωτία με έκδηλα τα σημάδια της αποσύνθεσης στη πολιτική σκέψη.

Ούτε η Θεσπρωτία είναι γεμάτη από τσογλανοπαρέες.

Αν και το κείμενο δείχνει να έχει «αυτοβιογραφικό» χαρακτήρα, η οσμή πτωμαΐνης που αναδύει η πένα του συγγραφέα είναι εντονότατη.

Μετά τον Νέστωρα της πολιτικής μας προέκυψε και ο Νέστωρας της «δημοσιογραφίας».
Ο ένας γράφει για τον άλλον, και πάει λέγοντας.

Το θλιβερό είναι ότι και οι δυο πιστεύουν ότι παράγουν σύγχρονη πολιτική σκέψη.

Ένα μικρό δείγμα της νεκρόφιλης σύγχρονης πολιτικής σκέψης είναι και το παρακάτω κείμενο.

ΤΟ "ΠΤΩΜΑ"

Η σκηνή δεν απέχει πολύ της πραγματικότητας.

Ουσιαστικά θυμίζουν ένα σκυλολόι, μιας ομάδας αλητών, που έχουν μπροστά τους ένα πτώμα ζώου, το οποίο εκπέμπει βρώμα και δυσωδία, αλλά συγχρόνως κατασπαράσσεται από … σκουλίκια. Έτσι ο ένας της ομάδας παριστάνει τον εξειδικευμένο, όχι για το νεκρό ζώο αλλά για τα ζωντανά σκουλίκια.

Ο άλλος νομίζει ότι γυμνάζοντας το πτώμα, θα μειώσει τη βρώμα και τη δυσωδία, ώστε να το .. εκθέσει δημόσια σαν … σπάνιο είδος της κοινωνίας.

Ο άλλος προσπαθεί να τσιμεντάρει το πτώμα για να μην έχει την δυνατότητα να κάνει ούτε μια απλή κίνηση.

Ο άλλος έχει την εντύπωση πως το «πτώμα» είναι αντικείμενο της μικροπολυτεχνικής αστρονομίας, που θα του επιτρέψει, εκθέτοντάς το δημόσια, με … εισιτήριο, θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα, τόσο το δικό του, όσο και τον επιγόνων του.
Την ομάδα τη συμπληρώνει ο μικρός της ομάδας που κάνει στη … μπάντα όλα τα άλλα ζωύφια, για να αφήσει τα … σκουλίκια να κατασπαράσσουν το πτώμα … ανενόχλητα.
Εκείνο όμως που είναι άξιο ανάλυσης, επιστημονικής, πολιτικής και κοινωνικής, είναι το ίδιο το … πτώμα. Που, τυπικά, παριστάνει το πτώμα.
Στην ουσία όμως είναι ένας ζωντανός οργανισμός με διπλή «αποστολή».
Αφ’ ενός να δώσει τη δυνατότητα στους … επιστήμονες του είδους, πειραματιζόμενοι να του προσδώσουν το χρώμα του … εξωγήινου(πράσινο).
Αφ’ ετέρου να ενισχύσει το … εξασθενισμένο ταμείο του, μιας και τα πειραματόζωα τα πληρώνουν ακριβά.

Αυτές τις παπαριές γράφουν και μετά σου λένε ότι εμείς τους διαβάλουμε και τους συκοφαντούμε

«Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει»

κολαούζος < από το τουρκικό kιlavuz = αυτός που προπορεύεται και δείχνει το δρόμο προς έναν τόπο