Με άλλα λόγια...: Φάτε μάτια ψάρια...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΚΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

Συγχαρητήρια στους Τούρκους για το απόκτημά τους. Να το χαίρονται.

Μεγαλύτερο κακό στον ελληνισμό από τους ίδιους τους Έλληνες ποτέ και κανένας ξένος δεν έχει καταφέρει να κάνει. Πήραν οι Τούρκοι τον "Καραγκιόζη" και βρέθηκαν Έλληνες να τσαντιστούν και να βγουν να φωνάζουν, διεκδικώντας το δίκιο τους. Αντί να πανηγυρίζουμε όλοι μαζί, που βρέθηκε κάποιος αφελής να πάρει αυτήν τη "λέρα" από πάνω μας, καθόμαστε και διαμαρτυρόμαστε. Με την Τουρκία έπρεπε να έχουμε διαφορές για το ακριβώς αντίθετο από αυτό που σήμερα διαφωνούμε. Θα έπρεπε να προσπαθεί ο ένας να φορτώσει στον άλλο τον Καραγκιόζη, όπως συμβαίνει με τον κάθε "μουντζούρη".

"Μουντζούρης" είναι ο Καραγκιόζης. Ένας κόπρος. Ένα πραγματικό παράσιτο της ζωής και της κοινωνίας. Ένα πραγματικό βδέλυγμα. Ένα θλιβερό ανθρωποειδές, που αποτελεί ντροπή για έναν λαό να υπάρχει στην παράδοσή του. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο λαός είναι ο ελληνικός. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο Καραγκιόζης θα πρέπει να είναι "συγκάτοικος" σε μια παράδοση με ήρωες όπως ο Αχιλλέας ή ο Οδυσσέας. Σήμερα διαμαρτυρόμαστε σε ένα θέμα, στο οποίο έχουμε εκατό τοις εκατό άδικο και μάλιστα εμφανιζόμαστε τόσο γελοίοι, που με τις πρακτικές μας νομιμοποιούμε τις πρακτικές των εχθρών μας.

Με τις βλακώδεις και ανεξήγητες συμπεριφορές μας απειλούμε τα πραγματικά μας δίκια. Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Διεκδικώντας αδίκως ξένες πνευματικές κληρονομιές, νομιμοποιούμε αυτούς, που κάνουν τα ίδια εις βάρος μας. Οι ίδιοι οι Έλληνες, οι οποίοι γελάνε με τους σλαβόφωνους Σκοπιανούς, όταν αυτοί διεκδικούν τον Φίλιππο ή τον Αλέξανδρο —των οποίων τα ονόματα δεν τα κατανοούν στη γλώσσα τους— έρχονται και τους μιμούνται στο θέμα του Καραγκιόζη. Ό,τι σχέση έχει η λέξη Φίλιππος με τους Σλάβους, άλλη τόση σχέση έχει η λέξη Καραγκιόζης με τους Έλληνες. "Φωνάζει" από μακριά ..."Καραγκιόζης" …Είναι τούρκικη λέξη …Δεν είναι ούτε Τηλέμαχος ούτε Αριστοτέλης ούτε Νικηφόρος ούτε Φιλοποίμην. Ανήκει στην οθωμανική παράδοση και όχι στην ελληνική. Ανήκει σ' αυτούς που τον "γέννησαν" και τον "βάπτισαν" με όνομα που ανήκε στη γλώσσα τους.

"Ο Καραγκιόζης είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας" …θα μπορούσε να πει o ...Βελιγκέκας. Δυστυχώς όμως αυτό το είπε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γραικίας Γρηγόρης Δελαβέκουρας.!!! Ο εκπρόσωπος του ίδιου υπουργείου, το οποίο μάχεται για να "κρατήσει" τον Καραγκιόζη, αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα —όπως δείχνουν τα πράγματα— να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου, το οποίο δεν έδειξε τα ίδια αντανακλαστικά τώρα που οι Τούρκοι απειλούν να μας πάρουν το Καστελόριζο ή το μισό Αιγαίο. Τον Καραγκιόζη να μην μας πάρουν. Αυτό μόνον τους νοιάζει. Τον "πατέρα" τους να μην χάσουν και να μην μείνουν "ορφανά" τα "Κολλητήρια" …εκεί στη Βασιλίσσης Σοφίας.

Αυτά σ' ό,τι αφορά το τυπικό μέρος του "ήρωα" των σκιών. Στο ουσιαστικό μέρος τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Τον Καραγκιόζη οι Έλληνες όχι απλά έπρεπε να τον αποφεύγουν όπως έναν "μουντζούρη", αλλά στην κυριολεξία να τον μισούν. Γιατί; Γιατί ο Καραγκιόζης τούς αλλοίωσε τα ελληνικά τους χαρακτηριστικά. Ο Καραγκιόζης είναι ο "πατέρας" του αιώνιου Ραγιά. Του υποταγμένου, κουτοπόνηρου και βρωμερού Ραγιά. Συνεπώς είναι και ο "πατέρας" του άθλιου σημερινού νεοέλληνα της μίζας, του ωχαδερφισμού και της αθλιότητας. Γι' αυτόν τον λόγο "κατασκευάστηκε" από την οθωμανική αυτοκρατορία. "Κατασκευάστηκε", για να διαβρώνει ανθρώπινες ψυχές. "Κατασκευάστηκε", για ν' αποθαρρύνει τους ανθρώπους να γίνονται ισχυροί πολίτες και να τους μετατρέπει σε κουτοπόνηρους και πειθήνιους υπηκόους.

Η επιβίωση του Καραγκιόζη στη σύγχρονη ελληνική παράδοση ήταν αυτή, η οποία διαιώνισε τους Ραγιάδες της οθωμανικής αυτοκρατορίας και στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Ο Καραγκιόζης έκανε μεγάλη ζημιά στον σύγχρονο ελληνισμό. Εξαιτίας του δεν έγινε η Ελλάδα ποτέ ένα σύγχρονο κράτος. Εξαιτίας του μεταφέρθηκε η "παθογένεια" της οθωμανικής αυτοκρατορίας στο ελληνικό εθνικό κράτος. Απλά, για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς λειτουργεί το σύστημα και οι μηχανισμοί παραγωγής προτύπων.

Το κάθε κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τον τρόπο που επιβάλει η πολιτισμική του επιλογή. Με βάση αυτήν την επιλογή —και άρα με βάση τις "απόψεις" του— διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του. Εξαιτίας των αναγκών της διαπαιδαγώγησης παράγει τα επιθυμητά γι' αυτό πρότυπα. Με τα πρότυπα σου "λέει" από μικρό παιδί τι ακριβώς θέλει από εσένα να κάνεις όταν θα ενηλικιωθείς. Σου εξηγεί τι θεωρεί σωστό και τι λάθος. Σου εξηγεί τι ανέχεται και τι όχι.

Η αρχαία ελληνική κοινωνία δεν ήταν τυχαίο που μεγαλούργησε. Δεν ήταν τυχαίο που νίκησε όλους τους μεγάλους τυράννους. Δεν ήταν τυχαίο που έστησε Θερμοπύλες για να τους σταματήσει και τους νίκησε σε Μαραθώνες. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο. Από τύχη κανένας δεν βρέθηκε ψηλά στον Όλυμπο. Πρέπει να ξεκινήσεις "σκαρφάλωμα" μιας ολόκληρης ζωής, για να βρεθείς εκεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κοινωνίες. Καμία δεν διέπρεψε επειδή έτσι "έτυχε". Οι κοινωνίες αποφασίζουν μόνες τους για τους στόχους τους και στη συνέχεια "παράγουν" τους πολίτες που επιθυμούν, για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί. Η αρχαία ελληνική κοινωνία ήταν διάσημη και λαμπερή, γιατί ήταν φιλόδοξη. Αναγκαστικά λοιπόν φιλόδοξους πολίτες "παρήγαγε". Τέτοια πρότυπα έδινε στα παιδιά

Όταν μια κοινωνία μεγαλώνει τα παιδιά της με ήρωα τον Αχιλλέα, ελληνική θα γίνει. Γιατί; Γιατί θα τα κάνει όμοια μ' αυτόν. Θα τα κάνει να σκέφτονται όμοια μ' αυτόν. Θα τα κάνει να επιθυμούν και να εχθρεύονται τα ίδια πράγματα μ' αυτόν. Τι ήταν ο Αχιλλέας; Ένας ισχυρός άνθρωπος. Ένας φιλόδοξος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος, ο οποίος αγωνιζόταν για τη δόξα μέχρι θανάτου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορούσε να θυσιαστεί για έναν κοινό στόχο. Ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορούσε να θυσιαστεί για τον φίλο του και άρα και για τον συνάνθρωπό του. Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν θα δίσταζε να σηκώσει το ξίφος του ακόμα και απέναντι στην ίδια την εξουσία, αν θεωρούσε ότι αδικούνταν από αυτήν. Ένας άνθρωπος, ο οποίος στεκόταν πάντα "όρθιος" σε όλες τις περιστάσεις. Ένας άνθρωπος, ο οποίος, ως "όρθιος", δικαιούνταν να είναι πανέμορφος και ρωμαλέος ως θεός.

Αυτά τα παιδιά αυτής της κοινωνίας είναι που έστησαν τις Θερμοπύλες και έχτισαν τους Παρθενώνες. Αυτοί ανακάλυψαν τη Δημοκρατία και αυτοί θεμελίωσαν τις επιστήμες. Γιατί; Γιατί ο καθένας από αυτούς σκεφτόταν σαν τον Αχιλλέα και έδινε τη μάχη του στον όποιο τομέα και αν δραστηριοποιούνταν. "Τρωικός Πόλεμος" δεν υπάρχει μόνον στο στρατιωτικό επίπεδο. Υπάρχει και στην επιστήμη. Υπάρχει και στην οικονομία. Υπάρχει και στην κοινωνική λειτουργία. Όπου υπάρχει τέτοιος "πόλεμος", ευδοκιμούν και δοξάζονται οι "Αχιλλείς".

Άνθρωπος, ο οποίος μεγάλωσε με πρότυπο τον Αχιλλέα, θα σταθεί "όρθιος" ως άνθρωπος όπου κι αν τον τοποθετήσεις. Όποια κι αν είναι η ιδιότητά του. Είτε είναι στρατιώτης είτε επιστήμονας είτε υπάλληλος είτε εργάτης, πάντα θα στέκεται "όρθιος". Θα κάνει το καθήκον του ή θα εκτελέσει την εργασία του στο ακέραιο, για να μην σου δώσει το δικαίωμα να τον κατηγορήσεις. Θα υπερασπιστεί αυτό το οποίο θεωρεί δίκαιο και θα πολεμήσει αυτό το οποίο θεωρεί άδικο …Μέχρι θανάτου …καί στις δύο περιπτώσεις. Αυτός είναι ο ελληνισμός και αυτά είναι τα θεμέλιά του.

Σε μια άλλη χρονική περίοδο και υπό άλλες συνθήκες λειτούργησε η οθωμανική αυτοκρατορία. Αυτή η αυτοκρατορία είχε έναν πολύ απλό τρόπο λειτουργίας. Δεν είχε ανώτερους στόχους, όπως η ελληνική. Δεν ήταν μικρή κοινωνία, η οποία θα έδινε τη μάχη της επιβίωσης, όπως η ελληνική. Ήταν μια τεράστια κοινωνία και δεν κινδύνευε από εξωτερικούς εχθρούς, ώστε να εκπαιδεύσει τους πολίτες της στην αυτοθυσία. Είχε μια οργανωμένη τάξη ισχυρών, οι οποίοι περισσότερο φοβούνταν την εσωτερική αντίδραση παρά οτιδήποτε άλλο. Αυτοί οι κυρίαρχοι Αγάδες φοβούνταν τους φτωχούς δουλοπάροικους και φρόντιζαν για την άμυνά τους. Πώς; Με τη μέθοδο των προτύπων. Κατασκεύασαν τα πρότυπα που τους βόλευαν και τα έδωσαν στην "πλέμπα". Κατασκεύασαν τα πρότυπα και τα έδωσαν στους φτωχούς για μαζική "κατανάλωση". Κατασκεύασαν τον Καραγκιόζη. Κατασκεύασαν τον Καραγκιόζη, για να έχουν Καραγκιόζηδες απέναντί τους.

Τι σου "έλεγε" η αυτοκρατορία μέσω αυτού του προτύπου της; Εφόσον πεινάς, μην αντιδράς βίαια. Μην αμφισβητείς το σύστημα. Μην θυσιάζεσαι για τις απόψεις σου, γιατί δεν αξίζει και θα είσαι κορόιδο αν το κάνεις. Μην καλλιεργείς φιλίες, γιατί κοστίζουν και σου κάνουν ζημιά. Κάνε τα πάντα για να επιβιώσεις. Αυτός, ο οποίος επιβιώνει, χωρίς να δουλεύει, είναι ο "μάγκας". Αυτός είναι ο "πετυχημένος". Όλοι οι άλλοι είναι "θύματα". "Θύματα" είναι τόσο αυτοί, οι οποίοι αδυνατούν να επιβιώσουν όσο κι αυτοί που θυσιάζονται για πράγματα, τα οποία δεν μετρούνται σε μπριζόλες, κεφτέδες και μαρούλια. Οι "επιτυχόντες" είναι πάντα οι "μάγκες". Αυτοί πάντα θα έχουν καλές σχέσεις με τους Αγάδες. Οι "επιτυχόντες", που, χάρη στους Αγάδες, θα γευτούν ακόμα πιο εύκολη "επιτυχία".

Αυτή ήταν η "γραμμή", που περνούσαν στον λαό με τον Καραγκιόζη. Κάνε απατεωνιές, αλλά φρόντισε να μην σε πιάσουν. Πλήρωνε μπαξίσι, για να κάνεις τη δουλειά σου, ακόμα κι αν αυτή η δουλειά είναι παράνομη. Παίρνε μπαξίσι για να κάνεις το καθήκον σου, ακόμα κι αν αυτό είναι παράνομο. Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά, όταν έρθεις απέναντι στην εξουσία, να υποταχθείς, γιατί αυτό είναι το "παιχνίδι". Βρες κουτσούς, χαζούς και κουλούς και ξεγέλασέ τους. Μόνον τον Αγά μην προσπαθείς να ξεγελάσεις, γιατί θα τιμωρηθείς. Τον Αγά θα τον "γλείφεις". Τον Αγά θα τον προσκυνάς. Τον Αγά θα τον βοηθάς, χαφιεδίζοντας όλους τους άλλους. Στόχος; "Ναααα φάαααμε, ναααα πιούυυυμε …και νηστικοί να κοιμηθούμε, ναούμε".

Αυτός ήταν ο υπέρτατος στόχος του Καραγκιόζη. Να φάει και να πιεί πάση θυσία. Κανένας άλλος ανώτερος στόχος. Για καμία δόξα δεν αγωνίζεται. Για κανένα κοινωνικό δίκαιο. Για κανέναν κοινό αγώνα δεν θυσιάζεται. Δεν έχει φίλους παρά μόνον ευκαιριακούς συμμάχους σε μια σκληρή "σκυλομαχία" για το πιάτο της ημέρας. Η οικογένειά του δεν είναι μια πραγματική οικογένεια, παρά μια συμμορία συγγενών, που αγωνίζονται για το πιάτο της ημέρας. Ο Καραγκιόζης δεν στέκεται ποτέ όρθιος. Παίρνει το σχήμα που θέλει ο Αγάς. Δεν είναι πανέμορφος σαν τον Αχιλλέα, αλλά πανάσχημος, γιατί η ομορφιά γοητεύει τους ανθρώπους και αυτό απειλεί την εξουσία του Αγά. Δεν είναι ρωμαλέος σαν τον Αχιλλέα, αλλά καμπούρης, γιατί ο Αγάς θέλει να "στρέψει" τους πάντες μακριά από κάθε σκέψη σύγκρουσης.

Η επιλογή του σωματότυπου του Καραγκιόζη δεν είναι τυχαία. Μόνον οι πλούσιοι και οι ισχυροί είναι όμορφοι και ρωμαλέοι και γι' αυτό πρέπει να τους φοβούνται οι φτωχοί. Οι φτωχοί είναι καμπούρηδες, κοντοί και άσχημοι. Οι φτωχοί είναι σαν τον βρομιάρη Καραγκιόζη και τα παιδιά του. Ζέχνουν από τη βρόμα, εφόσον, μόλις κατορθώσουν να φάνε με τις πιο απίθανε γυφτιές και απατεωνιές, θα κρυφτούν, είτε στα κεραμίδια είτε στους βόθρους, για να μην τους βρουν αυτοί τους οποίους ξεγέλασαν.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο Καραγκιόζης θέλει να δείχνει στα παιδιά των δουλοπάροικων Ραγιάδων πώς τα αντιλαμβάνεται το οθωμανικό σύστημα. Ο Καραγκιόζης είναι ένα κατασκευασμένο "θολό" είδωλο, για να βλέπουν οι φτωχοί την εικόνα τους όπως βολεύει το σύστημα και όχι όπως πραγματικά είναι. Γι' αυτόν τον λόγο είναι δύσμορφος και σχεδόν σακάτης. Δείχνει "φωναχτά" όχι μόνον ότι δεν θέλει ν' αγωνίζεται, αλλά και ότι δεν μπορεί ν' αγωνιστεί. Δείχνει ότι "συμφέρει" τους φτωχούς, που δήθεν είναι όμοιοί του, να τον μιμηθούν, για να "επιβιώσουν" στην καραγκιόζικη "ζούλα".

Αυτόν τον Καραγκιόζη έσπευσαν να υπερασπιστούν κάποιοι Έλληνες, που σήμερα διαμαρτύρονται. Ανήκει στην παράδοσή μας λένε. Τα παιδιά τους, δηλαδή, με τον Καραγκιόζη σαν πρότυπο θέλουν να τα μεγαλώσουν; Θέλουν να τα κάνουν δειλούς, πονηρούς και διεφθαρμένους Ραγιάδες σαν κι αυτόν; Δεν θέλουν να τα κάνουν Έλληνες; Δεν θέλουν να τα κάνουν σαν τον Αχιλλέα; Δεν τα θέλουν όμορφα, ελεύθερα και ρωμαλέα; Τα θέλουν άσχημα, υποταγμένα και καμπούρικα; Τι ακριβώς υπερασπίζονται τόσο αυτοί οι αφελείς όσο και το υπουργείο των εξωτερικών; Δεν βλέπουν ότι τον Καραγκιόζη "πληρώνουμε" ως λαός ακόμα και σήμερα;

"Παιδιά" του Καραγκιόζη είναι όλοι αυτοί, που σήμερα μας βασανίζουν. Με τον Καραγκιόζη γαλουχήθηκαν αυτοί, που σήμερα μας κυβερνούν. Αυτοί, που τους βάλαμε στον ΟΤΕ να τον διευθύνουν και αυτοί για λίγο "μπαξίσι" τον παρέδωσαν στη Deutsche Telekom. Αυτοί, που τους ψηφίσαμε για να μας κυβερνήσουν και αυτοί το εξέλαβαν σαν ευκαιρία να βολέψουν στο δημόσιο μέχρι και τους σκύλους τους. Αυτοί, που πήγαν στο Πανεπιστήμιο και για να περάσουν ένα μάθημα χωρίς να διαβάσουν ή να διοριστούν σε μια θέση, κολλούσαν αφίσες για το ΚΚΕ. Αυτοί, οι οποίοι παρακαλάνε τον "Αγά" να τους καλέσει σε μια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, για να γίνουν κάποια μέρα υπουργοί. Αυτοί, οι οποίοι χαφιεδίζουν τους Έλληνες συνταξιούχους στον Στρός Καν του ΔΝΤ. Με τον Καραγκιόζη γαλουχήθηκαν οι "ήρωες" των κοινωνικών αγώνων, που, …"άμα λάχει", αναλαμβάνουν να ηγηθούν και του "αγώνα" του Παναθηναϊκού.

Αυτόν τον "ήρωα" πήραν οι Τούρκοι …Να τον χαίρονται. Εμείς απλά θα τον ξεπροβοδίσουμε. …Αϊ στο διάολο ρε Καραγκιόζη …και ακόμα παραπέρα. Μαζί σου πάρε και το Κολλητήρι και όλα τα αδέρφια του. Όλους όσους αυτήν τη στιγμή κυβερνάνε και λεηλατούνε την Ελλάδα. Δικά σου παιδιά είναι. Ραγιάδες με την αυθεντική καταγωγή. Άσχημοι, καμπούρηδες και για λίγα "γρόσια" δωσίλογοι προδότες. Γλείφτες των "Αγάδων" της Νέας Τάξης. Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες, Ντορούλες και το κακό συναπάντημα. Αυτούς γιατί μας τους άφησαν οι Τούρκοι; Δεν γίνεται η Unesco να τους πάρει κι αυτούς; Μήπως να πιέζαμε λίγο για τον Καρατζαφέρη; Μήπως για την Παπαρήγα ή τον Τσιπροκολλητήρη;

Π. Τ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Η επίσκεψη στο συγκεκριμένο μπλοκ έγινε με δική σας επιλογή.

Αν διαφωνείτε με το περιεχόμενο μπορείτε να μας γράψετε σε ποιο σημείο εστιάζεται η διαφωνία σας για να το ελέγξουμε.

Σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει λόγος να επισκέπτεστε ένα μπλοκ που δεν θεωρείται του γούστου σας

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Φάτε μάτια ψάρια...