Μεταξύ άλλων γράφει:
«…Τι πρέπει να κάνουμε άμεσα στον χώρο μας. «Στην πραγματικότητα, η πολιτική πράξη συναντά πάντα το πρόβλημα του διαχωρισμού, ακόμη και του ανταγωνισμού αρχών (σκοπών) και στρατηγικής (μέσων)» (Εντγκάρ Μορέν).
Οι εναπομείνασες δυνάμεις του σκέπτεσθαι στον πολιτικό μας φορέα, σε όλη τη χώρα, ας απαντήσουν. Υπάρχει σκοπός; Υπάρχουν μέσα για την πιθανή αναγέννηση; Ας κινητοποιηθούν άμεσα. Αλλά πώς θα υπερβούμε το ανεπιθύμητο της πολιτικής συμμετοχής; Πώς θα κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που συγκροτούν πολλά παράλληλα μικρά υπόγεια ρεύματα στη χώρα, ώστε να συναντηθούν σε μια μεγάλη συλλογική προσπάθεια; Πώς θα απελευθερωθούν οι δυνάμεις του ιδιωτικού για να συγκροτήσουν έναν νέο δημόσιο φορέα πολιτικής, ένα νέο ΠΑΣΟΚ;»
Με άλλα λόγια… Αγαπητέ Χρήστο και εμείς τις ίδιες απορίες έχουμε. Στις εκλογές βέβαια δεν αξιολογούνται τα ερωτήματα αλλά οι προτεινόμενες λύσεις. Σε ότι αφορά αυτό το «Οι εναπομείνασες δυνάμεις του σκέπτεσθαι» μη το παίρνεις και πολύ κατάκαρδα. Ανεκαθεν ο χώρος του ΠΑΣΟΚ δεν φημίζονταν για την παραγωγή σκεπτόμενων στελεχών. Απεναντίας, η υπερπαραγωγή λαμογιών αφαιρούσε κάθε δυνατότητα ανάπτυξης υγιούς πολιτικής σκέψης.
Για να είμαστε ρεαλιστές, από τους εναπομείναντες αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ οι περισσότεροι, είναι κατάλοιπα μιας διεφθαρμένης (εθισμένη στη κλεπτοκρατια) νομενκλατούρας.
