Πριν δυο χρόνια έκανε αισθητή την εμφάνιση του στα πολιτικά πράγματα της Θεσπρωτίας (με την ανάδειξη του ως βουλευτής στην μονοεδρική της Θεσπρωτίας) ο πολλά υποσχόμενος (τότε) Χρήστος Κατσούρας. Οι προθέσεις (τότε) για βελτίωση ή μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, όπως ήταν αναμενόμενο προσέλκυσαν μεγάλη μερίδα των υγιώς σκεπτόμενων Θεσπρωτών οι οποίοι προσφέρθηκαν ανιδιοτελώς αρωγοί στις προσδοκώμενες αλλαγές που θα επιχειρούσε ο νέος τότε βουλευτής. Δυστυχώς όπως επεδείχθη με την πάροδο του χρόνου ο βουλευτής έκανε τις επιλογές του και προτίμησε τη θαλπωρή ενός συστήματος κάλυψης της διαφθοράς και της διαπλοκής αγνοώντας επιδεικτικά τη γόνιμη και ζωογόνο δύναμη του κάθε καταπιεσμένου και αδικημένου του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.
Ο «τάπας» και ο «καραγκιόζης» αναδείχτηκαν υπερασπιστές του με αποτέλεσμα να κάνουν ποιο ευδιάκριτο το αδιέξοδο «του πολλά υποσχόμενου βουλευτή». Βλέπετε εδώ παλαιότερη επισήμανση μας.
Επειδή δεν υιοθετούμε το «δρυός πεσούσης…» επισημαίνουμε απλά ότι ο Χρήστος Κατσούρας προκειμένου να γίνει έρμαιο ενός διεφθαρμένου τοπικού πολιτικού συστήματος που ο ίδιος γα δικούς του λόγους αρχικά ανέχτηκε, και στη συνέχεια υπέθαλψε, προτίμησε την πολιτική του «αυτοκτονία».
Υ.Γ. Βέβαια το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα (με τους εκφραστές του στο τοπικό τύπο) που προσπάθησε να τον στηρίξει για ιδιοτελείς λόγους, θα προσπαθήσει μάταια να δικαιολογήσει τις επιλογές του. Και εδώ αγαπητέ αναγνώστη θα φανεί ξεκάθαρα ποιοι υποτιμούν την νοημοσύνη σου και ποιοι δεν σέβονται την επιλογή του «αυτόχειρα» πολιτικού.
