Χαρακτηρίζοντας "τελείως ανίκανους" αλλά και "'άχρηστους" τους πολιτικούς, η ηθοποιός δε μάσησε τα λόγια της αναφερόμενη στον κλάδο: "Είναι τρεις που αξίζουν και όλοι οι υπόλοιποι είναι για τον… Καιάδα. Η δική μου εμπλοκή έχει να κάνει με τη σκέψη του να βολευτώ. Συνήθως, εμείς οι άνθρωποι που είμαστε λίγο αναγνωρίσιμοι, επειδή ο κόσμος μας ξέρει, προσπαθούμε να εξαγοράσουμε τη φήμη μας. Θεωρώ πως ήταν λάθος έτσι όπως έγινε. Πήγα παρορμητικά", είπε με ειλικρίνεια μπροστά στην κάμερα.
Συνεχίζοντας, η Βάνα παραδέχτηκε ότι.. έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λένε. Όπως είπε χαρακτηριστικά, "Θα μου πεις 'αν είχες βγει τώρα και είχες μπει στη Βουλή, θα τα έλεγες αυτά;' Πάλι θα έλεγα ότι ήταν προδοσία. Θεωρώ πως θα έπρεπε να δίνουν 500 με 1000 ευρώ στον κάθε βουλευτή, το maximum. Τότε να δεις αν θα τρέχανε, τότε να δεις πόσοι από εμάς θα ήθελαν να εξαργυρώσουν τη φήμη τους με μία καρέκλα”.
Με άλλα λόγια… Δεν θα είχαν απολύτως καμία σημασία για εμάς οι παραπάνω δηλώσεις, αν δεν είχε προηγηθεί συνέντευξη της κυρίας Μπάρμα με τον δαιμόνιο ρεπόρτερ (περίπου πριν ένα χρόνο στην Ηγουμενίτσα), όπου ούτε λίγο ούτε πολύ, το τέρας της δημοσιογραφίας μας παρουσίασε την Βάνα (ως πολιτική επιλογή) μοναδική ελπίδα της Θεσπρωτίας.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να θαυμάσετε περίφημες «κολοτούμπες» σε στυλ Κομανέτσι, Σεξπηρικούς όρκους πίστεως και αφοσίωσης, μα πάνω από όλα θα διακρίνετε τα αγνά κίνητρα και των δυο για προσφορά στον τόπο μας.
Ένα χρόνο μετά η κυρία Μπάρμπα δηλώνει ευθαρσώς ότι ενεπλάκη στην πολιτική για να βολευτεί.
Αρνούμαστε κατηγορηματικά να δεχθούμε ότι ο δαιμόνιος ρεπόρτερ δεν το είχε αντιληφτεί τότε.
Άλλωστε, τα σχόλια των αναγνωστών μας (εδώ ) έδειχναν ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για συνέντευξη φαρσοκωμωδία.
Παρ’ όλα αυτά δήλωνε δημόσια ότι σε περίπτωση που η κυρία Μπάρμπα κατέβαινε υποψήφια βουλευτής Θεσπρωτίας θα ήταν φανατικός υποστηρικτής της.
Η έννοια του εμπαιγμού σε πλήρη «ανάπτυξη».
Απομένει τώρα να δούμε αν και το τέρας της δημοσιογραφίας έχει το ίδιο τσαγανό να πει επιτέλους και αυτό τα πράγματα με το όνομά τους.
Βέβαια το ιατρικό ιστορικό δεν μας αφήνει και πολλά περιθώρια προς καλλιέργεια ελπίδων.
Η τακτική δημιουργίας κάλπικων εντυπώσεων προς αποκομιδή πρόσκαιρων και αμφιβόλου ποιότητας «ωφελημάτων» συμπλέουσα με την αντίληψη « τώρα, ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κωλος μας», δημιούργησε ένα υπόστρωμα ώστε το διάβα μας προς την χρεωκοπία (πολιτισμική και οικονομική) να μοιάζει με εαρινή εκδρομή.
Για κάποιους ο τρόπος ζωής τους είχε ταυτιστεί με τη παρακμή . Τους βόλευε.
Το ψεύτικο, το μαϊμουδίστικο, το δήθεν, ήρθαν και αντικατέστησαν την ουσία του πραγματικού, του γνησίου. Δήθεν συνέντευξη, δήθεν υποψήφιοι σωτήρες, δήθεν ενδιαφέρον για τον τόπο, δήθεν πολιτιστικές εκδηλώσεις… δήθεν… δήθεν… δήθεν…
Όταν εμείς επισημαίναμε τα όποια εκφυλιστικά φαινόμενα, δεχόμαστε επίθεση ως συκοφάντες και λασπολόγοι από αυτούς που ωθούσαν τον αέρα προς μεγέθυνση της φούσκας του τίποτα. Τώρα η φούσκα έσκασε (με οδυνηρό τρόπο) και τα ανθρωπάκια του τίποτα που πίστευαν ότι είναι όλα, αιωρούμενα, κοιτούν το κόσμο σαστισμένα.
Κάποια από αυτά πιστεύουν ότι θα νικήσουν το νόμο της βαρύτητας και θα γλυτώσουν την επώδυνη πτώση. Το βέβαιο είναι ότι όλα θα σκάσουν στο έδαφος με κρότο. Οι όποιες σπασμωδικές κινήσεις των μελών του σώματος δεν επιβραδύνουν την πτώση, απλώς την κάνουν κωμική.
Ο Αύγουστος με τα πανηγύρια είναι μπροστά μας οπότε …θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος.
