Τελειωμό δεν έχουν οι καταγγελίες (με αποδείξεις) που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τον δαιμόνιο ρεπόρτερ.
Κάθε μέρα ξεδιπλώνεται και μια πτυχή του αλλοπρόσαλλου χαρακτήρα του, και φανερώνεται πεντακάθαρα ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το δημοσιογραφικό λειτούργημα.
«Κατασκευασμένα» στοιχεία (κατόπιν παραγγελίας;), κουτσαβάκικος ψευτοτσαμπουκάς, κατινίστικες απειλές, ακατάσχετη μπουρδολογία και ρουφιανολαγνεία, είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα περιβόητα δήθεν αποκλειστικά ρεπορτάζ του.
Τον παρακμιακό ρόλο του τον είχαμε επισημάνει από καιρό. Παρόλα αυτά κάποιοι του έδιναν «γη και ύδωρ» με αντάλλαγμα την «προβολή» τους.
Επίσης είχαμε επισημάνει ότι η δήθεν προβολή από τον κίτρινο τύπο ουσιαστικά λειτουργεί ως δυσφήμηση. Όσοι αγνόησαν, τότε, την πραγματικότητα, σήμερα διαπιστώνουν (κάποιοι με οδυνηρό τρόπο) το μεγάλο τους σφάλμα.
Τα γλυκά και τρυφερά λόγια (βλέπε γλείψιμο) σύντομα μετατράπηκαν σε ξερατά και χολή.
Ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας από σωτήρας της πόλης «εμφανίζεται» τώρα «άτυχη επιλογή ». Η δήμαρχος Σουλίου από δυναμική γυναίκα με διάθεση προσφοράς, τώρα «εμφανίζεται» ως ξενόφερτη νύφη που μας πιάνει τον τόπο. Η αριστερά αντιπολίτευση του δήμου Ηγουμενίτσας από προοδευτική αριστερά τώρα «εμφανίζεται» ως σταλινικό κατάλοιπο.
Η ικανότητα του δαιμόνιου ρεπόρτερ να μετατρέπει το άσπρο σε μαύρο έχει και άλλες εφαρμογές. Όσοι υποψήφιοι σε εκλογές προσέτρεξαν σε αυτόν για να δουν μια «άσπρη» μέρα, τους έφαγε το «μαύρο» το σκοτάδι.
Ο μόνος που την είχε γλυτώσει μέχρι τώρα (από τον δαιμόνιο) ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας. Δεν υπήρχε ενέργεια του Αντιπεριφερειάρχη που να μην αποτελούσε ευχάριστη έκπληξη για τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Το γλείψιμο πήγαινε σύννεφο. Ακόμη και στα αυτονόητα έβρισκε «θεια» επέμβαση του Αντιπεριφερειάρχη.
Η χαρά όμως του Αντιπεριφερειάρχη δεν πιστεύουμε να κρατήσει και πολύ διότι και εδώ ο δαιμόνιος ρεπόρτερ έκανε το «θαύμα» του, όχι βέβαια από «πρόθεση» αλλά από «αμέλεια».
Στην προσπάθειά του να συκοφαντήσει το «στοχοποιημένο» δήμαρχο Ηγουμενίτσας (στο τελευταίο φύλλο της φυλλάδας του) έκανε «ρεπορτάζ» στο δημαρχείο όπου «διαπίστωσε» χιλιάδες πολυτελή έντυπα πεταμένα (προορισμένα για πολτοποίηση) , ένδειξη κακοδιαχείρισης και σπατάλης (τουλάχιστον).
Προς αδιάψευστη τεκμηρίωση του ρεπορτάζ παραθέτει και τις σχετικές φωτογραφίες.
Η δραστήρια όμως ομάδα του «Αντίλογος» τον ξεσκέπασε για μια ακόμη φορά.
Τα έντυπα δεν ήταν έργο της σημερινής δημοτικής αρχής αλλά της προηγούμενης από άλλο πρόγραμμα.
Φανταζόμαστε ότι ο Αντιπεριφερειάρχης και προηγούμενη δημοτική αρχή της Ηγουμενίτσας δεν θα νοιώθει και ιδιαίτερα ευχαριστημένος από το δημοσίευμα αφού είναι πλέον υποχρεωμένος να δώσει εξηγήσεις για τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν για τα πολυτελή έντυπα που τελικά κατέληξαν στα …σκουπίδια.
Αβίαστο συμπέρασμα: όταν ο δαιμόνιος ρεπόρτερ σκάβει το λάκκο κάποιου άλλου, το πιθανότερο είναι να πέσει ο ίδιος μέσα. Και υπάρχει βέβαια κίνδυνος να παρασύρει και αυτούς που βρίσκονται «δίπλα» του.
Οπότε… μακριά από τον «νεκροθάφτη»…
Κάθε μέρα ξεδιπλώνεται και μια πτυχή του αλλοπρόσαλλου χαρακτήρα του, και φανερώνεται πεντακάθαρα ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το δημοσιογραφικό λειτούργημα.
«Κατασκευασμένα» στοιχεία (κατόπιν παραγγελίας;), κουτσαβάκικος ψευτοτσαμπουκάς, κατινίστικες απειλές, ακατάσχετη μπουρδολογία και ρουφιανολαγνεία, είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα περιβόητα δήθεν αποκλειστικά ρεπορτάζ του.
Τον παρακμιακό ρόλο του τον είχαμε επισημάνει από καιρό. Παρόλα αυτά κάποιοι του έδιναν «γη και ύδωρ» με αντάλλαγμα την «προβολή» τους.
Επίσης είχαμε επισημάνει ότι η δήθεν προβολή από τον κίτρινο τύπο ουσιαστικά λειτουργεί ως δυσφήμηση. Όσοι αγνόησαν, τότε, την πραγματικότητα, σήμερα διαπιστώνουν (κάποιοι με οδυνηρό τρόπο) το μεγάλο τους σφάλμα.
Τα γλυκά και τρυφερά λόγια (βλέπε γλείψιμο) σύντομα μετατράπηκαν σε ξερατά και χολή.
Ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας από σωτήρας της πόλης «εμφανίζεται» τώρα «άτυχη επιλογή ». Η δήμαρχος Σουλίου από δυναμική γυναίκα με διάθεση προσφοράς, τώρα «εμφανίζεται» ως ξενόφερτη νύφη που μας πιάνει τον τόπο. Η αριστερά αντιπολίτευση του δήμου Ηγουμενίτσας από προοδευτική αριστερά τώρα «εμφανίζεται» ως σταλινικό κατάλοιπο.
Η ικανότητα του δαιμόνιου ρεπόρτερ να μετατρέπει το άσπρο σε μαύρο έχει και άλλες εφαρμογές. Όσοι υποψήφιοι σε εκλογές προσέτρεξαν σε αυτόν για να δουν μια «άσπρη» μέρα, τους έφαγε το «μαύρο» το σκοτάδι.
Ο μόνος που την είχε γλυτώσει μέχρι τώρα (από τον δαιμόνιο) ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας. Δεν υπήρχε ενέργεια του Αντιπεριφερειάρχη που να μην αποτελούσε ευχάριστη έκπληξη για τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Το γλείψιμο πήγαινε σύννεφο. Ακόμη και στα αυτονόητα έβρισκε «θεια» επέμβαση του Αντιπεριφερειάρχη.
Η χαρά όμως του Αντιπεριφερειάρχη δεν πιστεύουμε να κρατήσει και πολύ διότι και εδώ ο δαιμόνιος ρεπόρτερ έκανε το «θαύμα» του, όχι βέβαια από «πρόθεση» αλλά από «αμέλεια».
Στην προσπάθειά του να συκοφαντήσει το «στοχοποιημένο» δήμαρχο Ηγουμενίτσας (στο τελευταίο φύλλο της φυλλάδας του) έκανε «ρεπορτάζ» στο δημαρχείο όπου «διαπίστωσε» χιλιάδες πολυτελή έντυπα πεταμένα (προορισμένα για πολτοποίηση) , ένδειξη κακοδιαχείρισης και σπατάλης (τουλάχιστον).
Προς αδιάψευστη τεκμηρίωση του ρεπορτάζ παραθέτει και τις σχετικές φωτογραφίες.
Η δραστήρια όμως ομάδα του «Αντίλογος» τον ξεσκέπασε για μια ακόμη φορά.
Τα έντυπα δεν ήταν έργο της σημερινής δημοτικής αρχής αλλά της προηγούμενης από άλλο πρόγραμμα.
Φανταζόμαστε ότι ο Αντιπεριφερειάρχης και προηγούμενη δημοτική αρχή της Ηγουμενίτσας δεν θα νοιώθει και ιδιαίτερα ευχαριστημένος από το δημοσίευμα αφού είναι πλέον υποχρεωμένος να δώσει εξηγήσεις για τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν για τα πολυτελή έντυπα που τελικά κατέληξαν στα …σκουπίδια.
Αβίαστο συμπέρασμα: όταν ο δαιμόνιος ρεπόρτερ σκάβει το λάκκο κάποιου άλλου, το πιθανότερο είναι να πέσει ο ίδιος μέσα. Και υπάρχει βέβαια κίνδυνος να παρασύρει και αυτούς που βρίσκονται «δίπλα» του.
Οπότε… μακριά από τον «νεκροθάφτη»…