Μεγάλη ήταν η έκπληξη των απανταχού εθνικολαϊκιστών όταν είδαν τον κατεξοχήν εκφραστή τους στη Θεσπρωτία, να επιτίθεται με δριμύτητα (μέσα από τις φυλλάδες του) στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Καμμένο με αφορμή την επίσκεψή του στο Σούλι και στην Ήπειρο γενικότερα. Είναι γνωστό ότι το ιδεολογικό υπόβαθρο του κομματιδίου των Ανεξάρτητων Ελλήνων (ΑΝΕΛ) αλλά και του ίδιου του Καμένου, είναι ο εθνικολαικισμός.
Οι εθνικές κορώνες που πετάει κατά καιρούς ο Τσίπρας, όπως ότι «στο Eurogroup δεν διαπραγματεύεται ο Γιάνης Βαρουφάκης, διαπραγματεύεται η ίδια η Ελλάδα», οι εθνικολαικές μαγκιές υπουργών όπως ο Στρατούλης περί κόκκινων γραμμών και τόσα άλλα, δεν μεταμορφώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά σε μια εκδοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Στριμωγμένος στη γωνία, ανάμεσα στην πραγματικότητα που είναι σκληρή και αδυσώπητη και στις προεκλογικές του υποσχέσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει διεξόδους ακόμη και στον ελαφροεθνικισμό. Εξάλλου, ο «πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τσίπρας στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή ανέφερε 69 φορές τη λέξη «Ελλάδα», 17 φορές τη λήξη «πατρίδα» και ούτε μια φορά τη λέξη «Αριστερά».
Πως λοιπόν μετά από όλα αυτά, να αντισταθεί ο γνωστός συνεργάτης των ΑΝΕΛ Βύρων Πολύδωρας και να μη δηλώσει «ναι, θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία της πατρίδος και του λαού, συστρατευόμενος στη διαπραγμάτευση κοινωνικής σωτηρίας και εθνικής απελευθέρωσης που διεξάγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ»;
Αν παρακολουθήσει κανείς τα τελευταία χρόνια την αρθογραφία του «τάπα» και του γνωστού πολιτικού γέροντα τον οποίο έχει σύμβουλο έκδοσης, εύκολα διαπιστώνει ότι πρόκειται για ένα κρεσέντο ελαφροπατριωτισμού και ασύστολου εθνικολαικισμού.
Υμνητής του Καμένου και γραφικών τύπων όπως η Τσουλίδου, η Ραχήλ Μακρή και ο Χαϊκάλης, αμετανόητος θαυμαστής του Πολύδωρα και άλλων παρόμοιων (άρθρα του Πολύδωρα έχει φιλοξενήσει άλλωστε άπειρες φορές στις φυλλάδες του και μας έχει πρήξει παρουσιάζοντάς τον ως σωτήρα του έθνους), υποστηρικτής και πελάτης σε τοπικό επίπεδο όλων εκείνων που λαϊκίζουν βάζοντας μπροστά έναν κακώς εννοούμενο τοπικιστικό πατριωτισμό, και βέβαια, υβριστής του Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 2012-2015 αλλά και γλείφτης της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτός ήταν όλα αυτά τα χρόνια ο «τάπας» και αυτό εξακολουθεί να είναι και σήμερα.
Και ξαφνικά, αρχίζει και βρίζει τον πολιτικό του συνοδοιπόρο, τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμένο γιατί ήλθε στην Ήπειρο με στρατιωτικό αεροπλάνο και δύο ελικόπτερα.
Πάλι ο λαϊκισμός σε όλο του το μεγαλείο!!! «Κομπλεξικός δούλος της εξουσίας», «άθλιος υπουργός Άμυνας της Πατρίδας», «βαρύγδουπος χοντρός», «άθλιος δικτάτορας Αφρικανικών χωρών», «δεν τον διακρίνει ούτε ο φυσικός ανδρισμός, ούτε πολιτικό σθένος» (είναι δηλαδή ομοφυλόφιλος;), «να τον γκρεμίσουν κλοτσηδόν από το Ζάλογγο για να τον θυμούνται οι επόμενες γενιές» και άλλα τέτοια μαργαριτάρια!!!
Προφανώς, βέβαια, με βάση όσα αναλύσαμε παραπάνω, ο τάπας επιτίθεται στον ίδιο του τον εαυτό. Διότι ο Καμένος είναι αυτός που είναι, και κάθε λογικός και μη τυφλωμένος από την αγανάκτηση άνθρωπος δεν θα μπορούσε να περιμένει τίποτα καλύτερο από αυτόν και το κομματίδιό του. Και έρχεται τώρα ο τάπας, που είναι μία από τα ίδια με τον Καμένο και τους όμοιούς του, να τα «χώσει» στον "αρχηγό". Να τα χώσει στην ιδεολογία του Καμμενου, χάρη της οποίας επιβιώνει δημοσιογραφικά και οικονομικά στη Θεσπρωτία.
Προς τι, λοιπόν το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;
Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Ή ο «τάπας» προσέγγισε τον σημερινό υπουργό Άμυνας, του ζήτησε κάποια ενίσχυση- δημοσίευση για τις φυλλάδες του και επειδή δεν την πήρε, αρχίζει τις γνωστές «εθνικοπατριωτικές» λαϊκίστικες παπαριες, ή στο χώρο του εθνικολαικισμού υπάρχει φαγωμάρα για το ποιος θα πρωτοβολευτεί (αφού δεν μπορούν να βολευτούν όλοι...).
Ο τάπας επιθυμούσε διακαώς να διοριστεί πρόεδρος στον ΟΛΗΓ από τους ΑΝΕΛ για να ορμήσει ανενόχλητος στο «μέλι». Προφανώς η επιθυμία του δεν εκπληρώθηκε (αφού το πρώτο λόγο στη Θεσπρωτία τον έχει ο ΣΥΡΙΖΑ) και άρχισε σκούζει, γευόμενος στην πράξη αυτό που εννοούσε ο «αρχηγός» όταν έλεγε, «εσείς στα τέσσερα» (στους διαφωνούντες με τα λεγόμενά του), στη βουλή των Ελλήνων
