Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Χτίζοντας το νέο ελληνικό Σοβιέτ

Θα πεινάσουμε αλλά το κράτος θα μείνει να στηρίζει το καθεστώς. Θα επαναπροσλάβουν άλλους 2.000 συμβασιούχους (φύλακες, καθαρίστριες, τεχνίτες). Θα αφήσουν την ανεργία στο 30% (μαζί με τις νέες απολύσεις που γίνονται). Θα ακυρώσουν πλήρως τα προγράμματα αποκρατικοποίησης. Και θα βολέψουν όσους μπορούν στο κράτος που θα προσθέσουν. 


Έτσι θέλει να χτίσει το νέο ελληνικό Σοβιέτ η πραγματική ηγεσία του Κρεμλίνου της Κουμουνδούρου που επιβάλλει την θέλησή της στην ανήμπορη και άπειρη αρχηγική ομάδα του κόμματος. 

Έτσι φαντάζεται την Ελλάδα με τα κλειστά σύνορα η γνωστή κουστωδία των φανατικών της δραχμής και της πολιτικής Χότζα που έχει ακόμη και με τις σημερινές συνθήκες εξαθλίωσης το πάνω χέρι στα πάντα. 

Είναι μέγα λάθος η υποτίμηση του φανατικού κομμουνιστή και ινστρούχτορα του σχεδίου της δραχμής συντρόφου Λαπαβίτσα όπως και οι συμπληρωματικές σοβιετικές τοποθετήσεις του παρατρεχάμενου της προπαγάνδας συντρόφου Λεωτσάκου. 

Είναι μέγα λάθος η παρερμηνεία λόγων και πράξεων της συντρόφισσας Ζωής Κωνσταντοπούλου ότι δήθεν παίζει παιχνίδι Τσίπρα και απλώς κάνει λάθη και υπερβολές.

 Είναι τουλάχιστον αφέλεια αν όχι βλακεία να παραγνωρίζει ή να υποτιμά κανείς την πλήρη σοβιετοποίηση της παιδείας βάσει τους σχεδίου του συντρόφου Μπαλτά που προωθεί η κουστωδία των Σταλινικών και των Λενινιστών. 

Σε ό,τι αφορά την ιδιωτική οικονομία το καθεστώς τρίβει τα χέρια του με τις εξελίξεις. 

Το κλείσιμο των Τραπεζών και τα σενάρια χρεοκοπίας εξυπηρετούν τους Λαπαβίτσες, Λεουτσάκους, Πετράκους, Λαφαζάνηδες και τις συνιστώσες που πειθαρχούν απόλυτα στην ηγεσία τους καθώς διαμορφώνεται το γνωστό σταλινικό επιχείρημα ότι δεν τους κλείνουν αυτοί αλλά το σύστημα του καπιταλισμού. 

Η Ελλάδα που θέλουν να χτίσουν θα έχει μόνο κράτος - πατερούλη που θα εξυπηρετεί το κόμμα και συντρόφους που έχουν προσκυνήσει το κόμμα και έχουν δηλώσει πλήρη υποταγή. Αυτοί όλοι δεν είναι καθόλου απέναντι από τον Τσίπρα και τους λεγόμενους προεδρικούς που συνθέτουν την ομάδα του πρωθυπουργού. 

Αντίθετα έχουν τον πρωθυπουργό υπό πλήρη έλεγχο όπως και τον χαριτωμένο... σύντροφο Βαρουφάκη που τον αφήνουν να παριστάνει τον συνομιλητή των Ευρωπαίων για να προκαλεί, όπως και προκαλεί, την αγανάκτηση τους, πράγμα που εξυπηρετεί τα σχέδια του καθεστώτος. 

Οι ίδιοι θεωρούν ότι ο Καμμένος είναι τόσο πολύ εγκλωβισμένος στο καθεστωτικό κύκλωμα που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορέσει ποτέ να υλοποιήσει τις "απειλές" για ρήξη με την κυβέρνηση αν δεν ικανοποιηθούν οι θέσεις του. 

Το καθεστώς που δείχνει τα δόντια του σε κάθε ευκαιρία προκαλώντας ρήξεις με δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης, γελοιογράφους, και μη ελεγχόμενους από την προπαγάνδα θα γίνει ακόμη πιο επιθετικό όσο οι εξελίξεις (έστω και μέσα στο ευρώ) ευνοούν την κυβέρνηση. 

Ήρθαμε για να μείνουμε και θα μείνουμε είτε συνεργαστείτε μαζί μας είτε όχι λένε με κάθε τρόπο οι καθεστωτικοί που έρχονται σε επαφή με επιχειρηματικό κόσμο από τον οποίο παραλαμβάνουν μεν σημειώματα και υπομνήματα τα οποία και πετάνε σε συρτάρια (σε πρώτη φάση) για να δείξουν δήθεν διάλογο. 

 Οι δηλώσεις Λαπαβίτσα για την προσαρμογή του κόσμου στις ουρές των ΑΤΜ και στα 60 ευρώ ούτε τυχαίες είναι ούτε χωρίς συνέχεια. 

 Πολύ σύντομα θα ωραιοποιηθεί, από την κουστωδία του καθεστώτος, το σύστημα των συσσιτίων της ανθρωπιστικής βοήθειας όπως και το κουπόνι παραλαβής τροφίμων ως "μοντέλο" για φάρμακα και καύσιμα. 

Στην πράξη τώρα οι διάλογοι με επιχειρηματικές ομάδας του υπουργού Οικονομίας κ. Γ. Σταθάκη για επενδύσεις, σχέδια συμπράξεων, κίνητρα ανάκαμψης και ανάπτυξης δεν έχουν καμία συνέχεια και κατ' επέκταση καμία αξία. 

Το ίδιο αντιλαμβάνονται και οι συνομιλητές του υπεύθυνου για την οικονομική πολιτική αντιπροέδρου κ. Γιάννη Δραγασάκη με τον οποίο συνεργάστηκαν αποτελεσματικά... μόνο όταν τους ζήτησε να κάνουν δηλώσεις συμπαράστασης στην κυβέρνηση για να στηριχθεί η διαπραγμάτευση. 

Τίποτε άλλο δεν αποτέλεσε εποικοδομητικό διάλογο με συνέχεια μεταξύ του αντιπροέδρου και των επιχειρηματιών που τον έχουν συναντήσει. 

Την συζήτηση με τον Βαρουφάκη την θεωρούν στην επιχειρηματική αγορά χαμένο χρόνο ενώ τον διάλογο με την κ. Βαλαβάνη και τον κ. Μάρδα ως κουβεντούλα με τμηματάρχες...

 Η όλο και μεγαλύτερη επικέντρωση στα χέρια του κ. Π. Λαφαζάνη της οικονομικής πολιτικής και των σχεδίων που αφορούν συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα οδηγεί σε απελπισία τον επιχειρηματικό κόσμο καθώς ο διάλογος με το συγκεκριμένο υπουργείο και τον υπουργό του είναι διάλογος κωφών και επικοινωνία σκοπιμοτήτων. 

Προς τούτου η εντύπωση που κυριαρχεί στο χώρο της πραγματικής οικονομίας είναι ότι ορθώνεται ένα τέτοιο κράτος τέρας που για να ζήσει πρέπει να καταστρέψει ότι υπάρχει σήμερα.

 Γ.Κ.