Μάνα Μουργκάνα ως “αντικατοπτρισμός” του Φάτα Μοργκάνα
(Όταν
οι επιθυμίες προβάλλονται ως διαπιστώσεις)
Η έλλειψη δημιουργικής φαντασίας των όψιμων ερευνητών των γραμμάτων και της εν γένει κουλτούρας στο τόπο μας, οδηγεί αρκετές φορές σε κακέκτυπες αντιγραφές οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε λαθεμένους συνειρμούς, πυκνώνοντας την ήδη υπάρχουσα ομίχλη στον εγκέφαλο των σαλεμένων και ψεκασμένων.
Έχουμε λοιπόν (μάλλον ΘΑ έχουμε) τη πρώτη γιορτή πολιτισμού (διότι προφανώς όλες οι άλλες γιορτές που γίνονται εδώ και χρόνια δεν έχουν σχέση με το πολιτισμό και ας πιστώνονται ως πολιτιστικές εκδηλώσεις) όπως μας ενημερώνει η αφίσα που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο σε ένα υπέροχο σκατί χρώμα. Διαβάζουμε στο κείμενο που τη συνοδεύει
Η Ομοσπονδία Μουργκάνας εγκαινιάζει ένα νέο θεσμό, με την διοργάνωση της «1ης Γιορτής Πολιτισμού ΜΑΝΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ». Μια κορυφαία εκδήλωση ανάδειξης των χωριών της Μουργκάνας, μέσα από την πολιτιστική της ταυτότητα και παράδοση, τον φυσικό της πλούτο, τους ανθρώπους της. Στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε αρωγούς τις Αδελφότητες και τους Πολιτιστικούς Συλλόγους των χωριών της Μουργκάνας, αλλά και καταξιωμένους ανθρώπους του τόπου μας, οι οποίοι θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις μας, με προεξέχοντα τον κ. Αντώνη Τσάβαλο που μας τιμά ιδιαίτερα έχοντας αναλάβει την σκηνοθεσία της κεντρικής μας εκδήλωσης. Ελπίζουμε να αγακαλιάσετε όλοι αυτές τις εκδηλώσεις τόσο ζεστά όσο και οι άνθρωποι του τόπου μας που εργάζονται εθελοντικά για την πραγματοποίησή τους.
Και ερχόμαστε τώρα στους " αντικατοπτρισμούς" της φαντασίας και της σύγχυσης.
"Η Ομοσπονδία Μουργκάνας εγκαινιάζει ένα νέο θεσμό, με την διοργάνωση της «1ης Γιορτής Πολιτισμού ΜΑΝΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ»"
Εγκαίνια θεσμού πρώτη φορά ακούμε και είναι πράγματι μια παγκόσμια (παπαριά) πρωτοτυπία. Υποθέτουμε οτι οι συντάκτες του κειμένου ήθελαν να πουν οτι “εγκαινιάζουμε μια σειρά εκδηλώσεων που προσδοκούμε να γίνουν θεσμός”
Όταν έχεις το μυαλό σου, στο πως να κόψεις κορδέλες και πως να βγάλεις φωτογραφίες για το facebook , τότε σου διαφεύγει πως θεσμός είναι παγιωμένη κατάσταση μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής.
Εδώ ακόμη δεν τον είδατε, Γιάννη τον βγάλατε. Αφήστε μερικά χρόνια να δούμε αν προκόψει και μετά μιλάμε για θεσμό.
Όταν όμως “καίγεσαι” να φανείς ότι παρουσιάζεις σημαντικό έργο, (πλησιάζουν και οι εκλογές των συλλόγων) τότε αυτά είναι λεπτομέρειες.
Τώρα, τα "κορυφαία εκδήλωση" και "συμμετοχή καταξιωμένων ανθρώπων" είναι καθαρά υποκειμενικές ερμηνείες και εκφράζουν μεγάλες προσδοκίες των διοργανωτών.
Από που ως που κορυφαία εκδήλωση; καταξιωμένοι άνθρωποι σε τι; και από ποιους;
Είκοσι ήμερες πριν την εκδήλωση και οι διοργανωτές δεν γνωρίζουν τους καταξιωμένους που θα συμμετέχουν; και αν τους γνωρίζουν γιατί δεν τους ανακοινώνουν;
Καταξιωμένοι που κρύβονται δεν είναι καταξιωμένοι.
Κανένας δεν κάνει δεκάδες χιλιόμετρα για να βρεθεί σε μια εκδήλωση, χωρίς να γνωρίζει ποιον θα δει και ποιον θα ακούσει.
Έλεγαν παλιά: "στην εκδήλωση θα συμμετέχουν διάσημοι καλλιτέχνες με διεθνή καριέρα και παγκόσμια αναγνώριση..." και όταν πήγαινες, έβλεπες την Βούλα-Μπουλα από το διπλανό χωριό να προσπαθεί να αρθρώσει λέξεις, καταχειροκροτούμενη από φίλους και συγγενείς της.
Αυτά τα γενικά και αόριστα θυμίζουν άλλες εποχές και πρακτικές και δεν αρμόζουν σε μια σύγχρονη διοργάνωση που κάποιοι την θέλουν και κορυφαία.
Ολόκληρη ομοσπονδία και δεν βρέθηκε ούτε ένας που να ξέρει πέντε κολλυβογράμματα για να γράψει δυο αράδες κείμενο της προκοπής;
Σίγουρα η Μουργκάνα διαθέτει αξιόλογα άτομα με γνώση και διάθεση για προσφορά στο πολιτισμό.
Όμως, απ΄ότι φαίνεται δεν ρωτήθηκαν αφού οι διοργανωτές αρκέστηκαν στις συμβουλές από αμόρφωτους ξερόλες που το παίζουν παράγοντες πολιτισμού.
Ας μη δυσανασχετούν λοιπόν οι επίσημοι διοργανωτές από τις όποιες παρατηρήσεις και αρνητικούς σχολιασμούς που προκαλούν οι ενέργειες των κατσαπλιαδων του πολιτισμού, τους οποίους υποθάλπουν προσδοκώντας απελπισμένα την δημιουργία εφήμερων εντυπώσεων (ένα από τα αδιαμφισβήτητα προσόντα των ψωνισμένων ημιμαθών γυρολόγων του πολιτισμού και ίσως το μοναδικό)
ΣΗΜ. κατσαπλιάς, ο πλιατσικολόγος < πλιάτσικο < αλβανική plaçkë
( Μάνα από την Μουργκάνα διαχώριζε τους Αριστερούς σε «ιδεολόγους» και «κατσαπλιάδες». Στον αφελή, ρομαντικό κόσμο της, οι «ιδεολόγοι» αγωνίζονταν για ευγενείς σκοπούς – οι άλλοι ήταν αδίστακτοι που ήθελαν απλώς την εξουσία με κάθε τρόπο.)
