Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Που πας ρε…Καραμήτροοο;



Το φυσάει και δεν κρυώνει ο «δαιμόνιος ρεπόρτερ», μετά το «φτύσιμο» που «έφαγε» και από τον τέως βασιλιά. 

 Βασιζόμενος πάντα στην εσφαλμένη εντύπωση που έχει για τον εαυτό του (απόρροια παιδικών ψυχολογικών τραυμάτων), και οπλισμένος με περίσσιο θράσος ανηφόρισε προς τα Γιάννενα για να πραγματώσει μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία με την αποκλειστική(!) συνέντευξη του τέως βασιλιά, ο οποίος επισκέφτηκε στην πρωτεύουσα της Ηπείρου με την οικογένειά του, για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης. 

 Ομοτράπεζος συνομιλητής έστω και με ένα τέως βασιλιά φάνταζε στη βραχυκυκλωμένη σκέψη του ως η μοναδική ευκαιρία να αποδείξει (προς εντυπωσιασμό) στους ελάχιστους εναπομείναντες (κυρίως από οίκτο) συμπαραστάτες του, ότι ως τέως εκλεκτός των συνταξιούχων ψαροχωριου της Θεσπρωτίας τυγχάνει τώρα εκλεκτός του Ελληνικού Βασιλικού Οίκου. 

 Ο «δαιμόνιος ρεπόρτερ» κάνοντας χρήση της«πολιτικής» διαπλοκής, και προφανώς αξιοποιώντας την περιορισμένη ενημέρωση της γραμματέως του τέως για τα της Ηπείρου, κατόρθωσε να αποσπάσει (από την γραμματέα) την «υπόσχεση» για την πολυπόθητη συνέντευξη. 

 Έτσι, με την προφορική «άδεια» άρχισε να περιφέρεται στους χώρους παρουσίας του τέως και να καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι, ως ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος που θα συνεντευξιαζόταν με τον τέως. Δεν έλειψαν βέβαια και τα γνωστά καραγκιοζιλίκια με αποτέλεσμα να προκαλέσουν τη δικαιολογημένη δυσφορία του τέως βασιλιά. 

 Η ευγένεια του τέως βασιλιά είναι γνωστή, κυρίως δε, με τους δημοσιογράφους. Άλλωστε, όσοι ρεπόρτερ κάλυψαν δημογραφικά την επίσκεψη, έχουν να το λένε. 
 Από το ξενοδοχείο κατέβαινε ο τέως για να ακολουθήσει το ημερήσιο πρόγραμμα, από κάτω ο καραγκιόζης για να του ευχηθεί : «καλημέρα σας μεγαλειότατε!». 
 Για γεύμα πήγαινε ο τέως, από πίσω καραγκιόζης να του ευχηθεί: «καλή σας όρεξη μεγαλειότατε». 

Η επανάληψη της προσφώνησης «μεγαλειότατε», άνευ λόγου και αιτίας, ακόμη και σε ένα βασιλιά, μπορεί να γίνει ανυπόφορη. 

 Κατά πάσα πιθανότητα (λόγω της οχλήσεως) , ο τέως θα πληροφορήθηκε για την «ποιότητα» του δαιμόνιου ρεπόρτερ (αν και η οπτική επαφή μαζί του είναι αρκετή για να οδηγήσει κάποιον σε ασφαλή συμπεράσματα) και αποφάσισε με ευγένεια να ακυρώσει την «προγραμματισμένη» δεκάλεπτη συνέντευξη, προς αποκατάσταση προφανώς της διασαλευθείσας (από το καραγκιόζη) ψυχικής του ηρεμίας.

 Μάταια ο δαιμόνιος ρεπόρτερ προσπάθησε να μεταπείσει τον ηλικιωμένο άνακτα ο οποίος τον αγνόησε μειδιώντας αναλογιζόμενος προφανώς από πού «ξεφύτρωσε» αυτός ο τρελός. 

Μπορεί ο τέως βασιλιάς, ενστικτωδώς(;) να απέφευγε το ενδεχόμενο ενός διασυρμού, δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τον δαιμόνιο ρεπόρτερ, ο οποίος στις αποσκευές του γυρισμού δεν μετέφερε τις ταινίες με τη πολυδιαφημισμένη συνέντευξη, αλλά μια μεγάλη «ροχάλα» και μάλιστα από έναν …τέως. 

 Εύστοχα και δίκαια λοιπόν, τον κράζουν όλοι με το γνωστό επιφώνημα: 
Που πας ρε…Καραμήτροοο;